-
1 κρατηρ
эп.-ион. κρητήρ - ῆρος ὅ1) кратер, сосуд для смешивания вина с водой ( из которого разбавленное вино разливалось в чаши)κρητῆρα κεράσσασθαι Hom. и κρατῆρα κεράσαι Plat., Dem. — разбавить вино в кратере
2) чаша для вина(πίνειν κρατῆρας Hom.)
κρητῆρα στήσασθαι ἐλεύθερον Hom. — поставить чашу свободы, т.е. пить в честь освобождения города от осады3) чаша, сосуд ( вообще)(κρατῆρες πλέῳ γάλακτος Eur.)
κ. κακῶν Aesch. — чаша бедствий4) (тж. κοῖλος κ. Soph.) впадина, котловина Plat.5) кратер вулкана(οἱ ἐν Αἴτνῃ κρατῆρες Arst.)
См. также в других словарях:
κρατήρας — I (Αρχαιολ.). Αγγείο (κρατήρ) που χρησιμοποιούσαν οι Έλληνες από τους ομηρικούς χρόνους για να αναμειγνύουν το κρασί με νερό. Επρόκειτο κυρίως για δοχεία αρκετά μεγάλα με πλατύ στόμιο και λαβές. Παλαιότερα οι λαβές των κ. είχαν σχήμα ελίκων και… … Dictionary of Greek
